The Road Trip

Op vrijdag ochtend zijn we vertrokken op Road Trip. We zijn met z’n achten: Laurens, Diederick, Karsten (ook allemaal van de lodges) Petra, Nieke, Daf, Suus en ik. De drie jongens kennen we nog niet zo heel erg goed, maar dit is een goeie gelegenheid om ze te leren kennen. We hadden twee auto, twee mercedes. Nieke heeft het eerste gedeelte gereden maar op de snel weg reden wij al verkeerd. We kwamen op een afrit terecht die we niet moesten hebben. “Foutje” We wisten gelukkig wel een beetje hoe we moesten rijden maar het was nog lastiger om weer terug te komen op de snelweg. Bij het plaatsje Llaingberg hadden we weer afgesproken met de andere. Vanaf daar zou ik weer een stuk gaan rijden. We reden verder en kwamen op een zandweg terecht, heel erg mooi. Het was alleen lastig rijden omdat Laurens voor ons reed en allemaal zand omhoog kwam. We moesten echt een stuk achter hem gaan rijden om wat te kunnen zien. Er zijn ook nog gewoon malloten die inhalen op die weg. Ik voelde drie keer de auto een beetje wegglijden op de weg, maar het was echt heel gaaf om daar te rijden. Hele mooie omgeving en het was ook gewoon spannend om daar te rijden. Maar………….. na een half uurtje kreeg Laurens een klapband. Lekker,op een weg in de middle of nowhere. De jongens zouden wel even de band gaan vervangen, uiteraard, ze dachten alleen dat de schroef uit de achterbak ook nog op het wiel gedraaid moest worden. De reserve band van Laurens was ook nog eens zacht!! Hmm…Slim! We moesten dus onze reserve band gebruiken. Na een half uurtje zat de band er eindelijk onder. Na de rit Off the road kwamen we aan bij Route 62, echt een soort Route 66. Ook weer een hele mooie weg. Na ongeveer een rit van 7 uur kwamen we aan in Oudtshoorn. We zijn meteen doorgereden naar een Ostrich Farm, omdat iedereen graag struisvogel wilde rijden. Voor R 45,- konden we een rondleiding krijgen. De gids zelf zag er ook uit als een Struisvogel, hij had van dat lange pluizige haar en een grote neus. Hij had ook niet zoveel lol in zijn baan volgens mij want zijn verhaal kwam niet echt enthousiast over. We mochten eerst de struisvogels voeren, daarna hebben we er nog op gezeten en aan het eind mocht iedereen erop rijden. Het was echt leuk om te zien hoe iedereen op dat beest zat. Ik heb het maar niet geprobeerd, wilde er niet afvallen. Hihi…mietje. In Oudsthoorn hadden we een slaapplaats bij Backpackers Paradise. Het was er echt heel leuk, grote ruimte met veel slaapplaatsen, een gezamenlijke ruimte en een kleine pub. We hebben daar met z’n alle wat gedronken, samen met nog een aantal mensen die daar zaten. Toen het donker begon te worden zijn we naar een restaurant gegaan om te eten. Het was heel erg gezellig.

De volgende dag zaten we om kwart voor 8 alweer aan het ontbijt. We kregen roerbakei van een struisvogel ui. Heel erg apart, vond het niet heel erg lekker. Na het eten zijn we weer op weg gegaan. Richting de waterfalls. Het was weer een rit van een uurtje. Maar de waterval was wel erg mooi. We hebben nog geprobeerd om naar boven te klimmen maar dat lukte niet. Het was eerst de bedoeling om ook nog te gaan bungeejumpen maar de rit naar Tsitsikamma zou nog zo’n vijf uur duren en het was slecht weer. We hebben nog wel een tussenstop gemaakt bij Mosselbaai, omdat Petra daar graag heen wilde. Er was alleen geen fuck te beleven, dus na 5 minuten Mosselbaai zijn we weer gegaan. De slaapplaats voor vanavond zou precies naast de brug van het bungeejumpen zijn. Het was er alleen heel erg stil en de dichtstbijzijnde plaats was ongeveer 20 km verder op. Toen we daar aankwamen hebben we eerst naar de brug en het bungeejumpen gekeken. We werden allemaal al zenuwachten, we zouden nog net kunnen gaan maar we wilde liever morgen springen, hopend op beter weer. We moesten ook nog boodschappen doen. Samen met Diederick, Petra en Nieke ben ik toen naar Plettenbergbaai gereden. Het was echt een half uur rijden dus twee uur later kwamen we pas terug met de boodschappen. We hebben pasta gegeten en daarna nog een beetje op de bank gehangen. Het was echt stil en iedereen was heel moe, dus zijn we vroeg naar bed gegaan. We moesten ons natuurlijk een beetje mentaal voorbereiden op de sprong ;). In bed hebben we nog heel lang liggen discusieren wie als eerst zou mogen springen. Ik had gelukkig gewonnen dus ik mocht als eerste.

Toen iedereen wakker werd was iedereen die zou gaan springen heel erg zenuwachtig. Aan iedereen kon je het merken en zien. Daf had voor het ontbijt pas besloten te gaan springen. Na het ontbijt zijn we naar de inschrijfbalie gelopen. We moesten allemaal gewogen worden en kregen een nummer op ons hand. Daarna mochten we onze tuigjes aan trekken en een half uurtje later liepen we al naar de brug toe. Op het pad naar de brug toe werden we nog gewaarschuwd voor slangen, alsof we nog niet bang genoeg waren. Bij de brug hadden we de keus om lopend naar het midden te lopen of met de Foxy slide te gaan, een soort tokkelbaan. Dat zou wel R100,- extra kosten maar we hebben het wel allemaal gedaan. Konden we vast wennen aan de hoogte. Het platform was echt heel groot en je had echt niet het idee dat je op zo’n hoge brug stond. De mensen de daar werkte waren allemaal heel relaxed en waren contant aan het grappen. De sfeer was dus wel heel gezellig en ontspannen. We hoorde toen wel dat we op gewicht zouden springen, BALEN!! Was ik toch niet de eerst. Laurens mocht als eerst en ik was vierde. We pepte elkaar de hele tijd op voordat er iemand zou springen. Bij elke sprong werd keihard afgeteld en er was de hele tijd muziek op de achtergrond. De eerste twee, Laurens en Daphne sprongen met het elastiek aan hun middel. Diederick was de eerste die met het elastiek aan zijn benen sprong. Dat was echt heel anders. Iedereen kwam wel heel vrolijk weer boven. Ik wilde wel graag zo goed mogelijk springen, daar was ik bijna nog meer meebezig dan dat ik bang kon zijn. Er werd wel steeds heel goed uitgelegd wat ze deden en waarom ze dat deden. Nadat het touw aan me benen bevestigd was werd ik naar het randje toe getild. Oehhh… “best hoog”…bij het aftellen beginnen de zenuwen pas eigenlijk echt toe te slaan. “5..4..3..2..1..BUNGEEEE!!!!!! Oh mijn god…..wat vreselijk. De eerste twee seconden van de sprong zijn echt het engst. Dan kijk je in een ongelofelijke diepte en weet je nog niet wat er gaat gebeuren. Ik had ook nog niet door toen het elastiek al strak was, pas toen ik voelde dat ik weer naar beneden viel merkte ik het. Het lijkt dan echt heel lang te duren dat je op je kop hangt en voordat er iemand bij je is. Je werd namelijk door iemand opgehaald, die hing je dan ook weer een beetje recht op. Ik hing er echt maar een beetje rond te kijken en na te denken wat er net gebeurd was, heel vreemd. Het bloed stijgt natuurlijk ook naar je hoofd dus echt comfortabel hang je niet. Maar het was wel zo ontzettend gaaf, echt niet te beschrijven. Het geeft echt een heerlijk, vrij gevoel. Ik was ook echt heel blij dat ik het gedaan heb. Eenmaal boven begint er gelijk iemand tegen je aan te praten en de helft krijg je niet mee omdat je nog steeds niet helemaal beseft wat je net gedaan hebt. Ik had niet eens door dat hij een microfoon had en dat je daar iets tegen kon zeggen. Het is ook allemaal opgenomen dus het staat allemaal vast. We hebben ongeveer 2 uur boven op de brug gestaan. Als laatste sprong er een vrouw van eind 40. Echt stoer dat ze gewoon gesprongen is. We hebben natuurlijk ook nog een groepsfoto gemaakt. Eenmaal beneden hebben we allemaal de dvd en de foto’s gekocht. Rond half 1 zijn we weer de weg op gegaan om onze road trip te vervolgen. We wilde naar een natuur park waar een grote touw brug is en een hoge waterval. Maar er was een bosbrand geweest dus we zouden niet op de touwbrug kunnen. Daarom zijn we uiteindelijk niet het park in gegaan. We hebben bijna de hele dag gereden, ook omdat we veel kilometers moesten maken richting kaapstad omdat we anders maandag zoveel moesten gaan rijden. We hadden pas op het laatste moment een slaapplaats geregeld in Witsand. Echt een drop ergens aan de kust. Het was al pikkendonker en er was helemaal niemand op straat. We werden begeleidt naar het huisje waar we zouden slapen….nou het was werkelijk een villa, helemaal voor ons zelf. We hadden een pooltafel boven staan, een hele grote badkamer en uitzicht op zee. We wilde eerst lekker thuis blijven om te kunnen genieten van het mooie huis, maar we besloten toch uiteten te gaan. We gingen lopend maar het was echt heel donker en na een uur hadden we het restaurant nog niet gevonden. Waren we er eindelijk was de keuken al dicht, Potverdrie!Iedereen chagrijnig… moesten we terug naar het huis en ook die konden we niet meer vinden. De frustraties sloegen nu aardig toe. Gelukkig hebben we uiteindelijk nog wel lekker en gezellig gegeten. Toen we thuis kwamen was het al laat en iedereen was moe, dus hadden we niet echt meer tijd om lekker een drankje te drinken en van het huis te genieten. Daf, Diederick en ik waren de diehards die nog wel lang hebben zitten kletsen.

De laatste dag van onze Road Trip moesten we heel vroeg op om onze villa te verlaten. We hebben nog een ochtend wandeling op het strand gedaan, al hoewel, we zijn maar 10 min op het strand geweest. Daarna hebben we de sleutel ingeleverd. Wij hadden problemen met onze handrem, als we op een heuvel stonden en de handrem erop zetten, rolde de auto gewoon door. Laurens had problemen met z’n portier raam, die was naar beneden gedraaid en die ging niet meer omhoog. Lekker al die autopech, maar ja een road trip is geen road trip zonder autopech. Het raam hebben we omhoog getild en met een schroevendraaier vast geklemd. De handrem deed het wel als we er hard aan trokken dus dat was ook opgelost. We zijn naar het zuidelijkste puntje van afrika gereden, L’Agullas. Het was gewoon een strand met een vuurtoren. We hebben daar een tijdje rondgelopen en geluncht. Petra, Diederick, Karsten en Laurens wilde graag naar het strand, wij zijn niet meegegaan. Wij wilde alvast naar huis rijden. We hebben nog een omweg gemaakt richting Arniston. Een heel leuk plaatsje met hemelsblauwe zee. Echt een mooi gezicht. Daarna heb ik de hele weg naar huis gereden. Het was echt nog heel lang rijden en de meiden hebben de halve reis geslapen. Bij kaapstad kwamen we nog in de file terecht. Thuis aangekomen hadden we eerst boodschappen gedaan voor de Braai en daarna hebben we even gerelaxed. De andere waren ongeveer te gelijkertijd. We hebben onze Road Trip afgesloten met een gezellige Braai!!
Het was echt een hele leuke road trip met als hoogte punt de bungeejump!!

ALLES VAN DIE BESTE!!