Sopkombuis

De sopkombuis is een kerk waar eten en drinken wordt uitgedeeld aan de mensen in Macassar die dat het hardst nodig hebben. Sammy en Sofie werken als elke dag keihard om ervoor te zorgen dat zij het eten en drinken bij elkaar kunnen krijgen. Met behulp van sponsoren en andere vrijwilligers. Het zijn echt twee fantastische mensen waaraan gewoon te zien is dat zij een groot hart hebben voor hun medemens. Aad en Chris helpen ook erg veel in de Sopkombuis.

Op donderdag middag zijn we naar de sopkombuis gegaan om het een keer te zien. Het was ook de laatste keer van dit jaar dus nog de enige mogelijkheid om te gaan. Natuurlijk konden we het niet in één keer vinden, gelukkig zagen we kinderen van school, die zijn voor de auto uit gaan rennen om ons de weg te wijzen. Echt schattig. Toen we aankwamen waren er zo’n 10 mensen bezig om grote boodschappen tassen te vullen met eten. Ook werden er zakjes gevuld met twee stuks fruit en een snoepreep bedoeld voor de kinderen. We hebben geholpen met het inpakken. Er waren zo’n 500 mensen bij de kerk. Eerst werd er een kleine dienst gehouden en daarna werden de pakketen uitgedeeld aan de families. We hebben geholpen met het uitdelen van broodjes en ijs. Het ijs was al zover gesmolten dat het eigenlijk niet meer op een ijsje leek. Maar de kinderen waren er blij mee. Er was zelfs een moeder die het ijsje van haar dochter had afgepakt en deze op at terwijl het kindje voor haar aan het springen was om te smeken voor een hapje! Niet te geloven dat je als ouder het ijsje van je kind ontneemt en dan nog wel een kindje wat elk hapje eten hard nodig heeft. De kinderen liepen langs een lange tafel. Ze hadden allemaal een tupeware bakje of zelfs een leeg boter bakje om hun soep in te doen. De soep werd als eerste gegeven, dan brood en fruit met wat lekkers en als laatste een ijsje. Sommige kinderen konden hun bakje soep en het eten nauwelijks vasthouden. Aan het eind van de dag hebben we met alle vrijwilligers van de sopkombuis afgesloten. De medewerkers krijgen zelf vaak ook eten mee dat over is. Aan het eind van de dag wordt er altijd netjes afgesloten met de mensen die meehelpen alles voor elkaar te krijgen. Het was de laatste keer dus heeft Sammy iedereen heel erg bedankt voor zijn/haar inzet en ze allemaal uitgenodigd voor een etentje volgende week donderdag. Wij werden ook uitgenodigd. We vonden het een beetje raar omdat het natuurlijk een jaarafsluiting is voor iedereen die al een jaar lang zo hard gewerkt heeft voor de sopkombuis. Daar zijn wij natuurlijk geen deel van. Maar ze vonden het toch heel erg leuk als we gewoon mee zouden gaan.

Zo gezegd zo gedaan. Het was echt een fantastische avond. De meeste vrouwen hebben toestemming moeten vragen aan hun man om die avond mee te mogen. Maar iedereen heeft echt genoten. Omdat zij (bijna) nooit uit eten gaan is het een hele speciale belevenis voor hun. We stonden trouwens ook in de krant op die dag, dus we hadden net voor het etentje alle kranten op gekocht in de Pick and Pay (de supermarkt). We werden zelfs herkent toen we de winkel in liepen. Echt heel erg leuk. Alle mensen wilde tijdens het eten ook het artikel lezen. Ze waarderen allemaal wel wat we gedaan hebben voor Macassar. Tijdens het eten is er erg veel gelachen, je kon gewoon zien hoe iedereen ervan genoot. Het was ook gewoon mooi om van iedereen verschillende verhalen te horen. Op dit soort momenten leer je echt de cultuur en de mensen van Zuid-Afrika kennen.